8 Херээженнер коргуушкунга алзып, чевег-куйдан үнгеш, халчып ыңай-ла болганнар. Олар кымга-даа чүнү-даа чугаалавааннар, чүге дээрге кортканы ол хире болган.
Элисей ынчан Гиезийге: «Куржанып алгаш, холуңга мээң даянгыыжымны тудуп алгаш, чорувут. Кандыг-бир кижи-биле ужурашсыңза, мендилешпе; сээң-биле кандыг-бир кижи мендилежир болза, харыылава. Мээң даянгыыжымны оолдуң арнынче салып каг» – дээн.
Олар чевегден дүрген-не үне халышкаш, коргуп-иргип-даа, аажок өөрүп-даа, ол бүгүнү Иисустуң өөреникчилеринге чугаалаар дээш чүгүржүпкеннер.
Иисус ол чугаазын доозуптарга, чыылган чон Ооң берген өөредиин кайгап ханмаан.
А ам баргаш, Ооң өөреникчилеринге, ылаңгыя Пётрга мынча деп чугаалаңар: „Ол силерни мурнай Галилеяга чеде бээр. Ооң силерге чугаалааны дег, Ону аңаа көрүп каар силер“».
[Улуг-хүнде эртен эрте Иисус, катап дирилгениниң соонда эң баштай, чеди букту биеэде бир оон үндүр сывыртап бергени Мария Магдалинага кээп көзүлген.
Шоодай, хап-сава, идик-даа албаңар база орукка кымның-биле-даа менди солчуп, чугаалашпаңар.
Өөреникчилер аймап-сүртей бергеш, хей чүве көрүп каан эвес бис бе деп бодааннар.