5 Олар чевег-куйнуң иштинче кире бергеш, ооң оң талазында ак хеп кеткен аныяк оолдуң олурарын көрүп кааш, элдепсинип корга бергеннер.
Ол меңээ мынча диди: «Кортпа, Даниил! Бурганың мурнунга бодуңну томаартып, билигже чүткүп эгелээн бирги хүнүңден эгелээш-ле, сээң сөстериңни Бурган дыңнап каан. Сээң мөргүлүң ёзугаар мен сеңээ чедип келдим.
Гавриил мээң турган черимге чедип келди. Ол чоокшулап кээрге, кортканымдан черже доңгая кээп дүштүм. Ол меңээ мынча диди: «Кижи амытан, ол көстүүшкүн төнчү үеге хамааржыр деп билип ал».
Ооң хевир-шырайы чаңныкка дөмей, а хеви хар дег ак болган.
Шупту улус кайгап-харааш, аразында: «Чүү деп чүвел бо? Ол Кижи буктарны безин чагырарга, олар Аңаа чагыртып турар, кандаай ындыг чаа, күштүг өөредиг чүвел бо?» – деп турган.
Иисус Пётрну, Иаковту болгаш Иоанны эдертип алган. Ол ундаралга база хөлзээзин-дүвүрелге алзыпкан.
А чедип келгеш, ол аажок улуг дашты кыдыынче чууктап каанын көрүп кааннар.
Хамык улус Иисусту көрген дораан-на кайгай берип, Аңаа уткуй маңнажып келгеш, мендилешкен.
Захария ону көрүп кааш, аймап-хөлзеп, корга берген.
Баштай маңнап келген өске өөреникчи база ынчан чевег-куйже кирип келген. Ол бүгү чүвени көргеш, бүзүрей берген.