44 Олар боттарының артыкшылдыг байындан салып турду, а ол кадай, ындыг ядыы турбуже, бодунуң амыдыраарынга херек бар-ла кошкулун салып кагды».
Иисус өөреникчилерин чыып алгаш, мынча дээн: «Алыс шынны силерге чугаалап тур мен: бо ядыы дулгуяк кадай өргүл салган улустуң шуптузундан хөйнү салды.
Ол херээжен бодунуң шыдаар шаа-биле кылды: Мээң мага-бодумну орнукшударынга баш удур белеткеп, үс-биле чаап берди.
Биче оглу ачазынга мынча дээн: „Ачай! Эт-хөреңгивистиң меңээ онаажыр кезээн үзүп берип көр“. Ынчаарга ачазы эт-хөреңгизин оолдарының аразынга үлеп берген.
А силерниң бо оглуңар самыын-садар херээженнер-биле будалып, эт-хөреңгиңерни төтчеглеп каапкаш чедип кээрге, силер аңаа семиртир азырап каан молдурга соп бердиңер!“
Он ийи чыл дургузунда ханы төктүп аараан херээжен база аңаа турган. Ол эмчилерге бүгү эт-хөреңгизин төлевирге берипкен-даа болза, чаңгызынга-даа экиртир эмнедип чадап каан.
«Кандыг-бир кижиге чээлиге акша берип тургаш, долаа кылдыр ол кижиниң тараа дээрбелээр даштарын алба – шак ол даштар ооң амыдыралы-дыр.
Бир эвес бо делегейге бай-шыдалдыг чурттап-даа чорааш, эжи түрегдеп чоруурун көргеш, ону кээргеп, дузалавас кижи бар болза, ындыг кижиде Бурганның ынакшылы бар деп канчап чугаалап шыдаар бис?!