16 Тараа саваңын кулдарыңар болур биске бербес-тир, а тууйбуларны биеэгизинден эвээш эвести кылзын дээр-дир, ам мырыңай эттеп-эриидеп эгеледи. Силерниң чонуңар боду буруулуг-дур!»
Олар: «Дойдан тууйбуларны кылгаш, отка өрттедип алыылыңар» – деп сүмелешкеннер. Даш орнунга тууйбуларны, оларны быжыктыр тудуштурарынга малгашты ажыглааннар.
аныяк оолдарның сүмелээнин ёзугаар: «Мээң ачам силерге аар чүък чүдүрүп каан-дыр, а мен ону оон-даа аар кылып каар мен. Ачам силерни кымчы-биле кезедип турган-дыр, а мээң кеземчем скорпионнуң шагар дылы дег болур» – дээн.
Израиль чоннуң харагалзакчылары фараонга чедип келгеш, мынча деп хомудап турганнар: «Кулдарыңар болур бисти ынчаар аажылап канчаарыңар ол?
А фараон: «Чалгаа-дыр силер, ажылдаар хөңнүңер чок-тур, ынчангаш: „Барып, Дээрги-Чаяакчыга өргүл салыылы“ – деп турар-дыр силер.
Эргий көргеш, чырык черде үүлгеттинип турар бүгү-ле базымчаны көрдүм: базындыртканнарның караа чаштыг, а оларны аргалаар кижи чок; дарлакчыларның холунда эрге-күш бар-дыр, а дарлатканнарны аргалаар кижи чок-тур.
Төрүттүнген хүнүңде сээң хиниңниң ужун шарываан, сени дус чажып, арыглаваан, суг-биле чугбаан, чөргекке орааваан.