Лия иштели бергеш, оол божуп алган. Оглун ол Рувим деп адап алган. Лия: «Дээрги-Чаяакчы мээң муңгаралымны көрүп каан-дыр. Ам-на ашаам меңээ ынак апаар боор» деп бодаан.
А ам, бир эвес Сээң ээ көрнүүшкүнүңнү чедип алган болзумза, чалбарып дилеп тур мен: Сээң бодап алган оруктарыңны меңээ ажыдып берем – ээ көрнүүшкүнүңнү ам-даа чедип аар дээш, Сени билип ап көрейн; бо улус – Сээң чонуң дээрзин утпайн көрем».
«Даарта бо үеде Мен сенче Вениаминниң черинден бир кижи чорудуптар мен. Сен ону олива үзү-биле чаггаш, чагырыкчыңар бо деп, Мээң израиль чонумга айтып каг. Ол Мээң чонумну филистимнерниң холундан камгалап каар. Мен чонумну көрүп тур мен, ооң ыы-сыызы Меңээ дыңналып турар-дыр».