21 «Силерниң сөзүңер-биле болзун» – деп, Раав чөпшээрешкеш, хайгыылчыларны чорудупкан. Олар чоруй баарга, Раав соңгазынга кызыл хендирин баглап алган.
Олар чанып келгеш, Дээрги-Чаяакчы Моисей биле Ааронга канчаар дужааганыл, шак ынчаар кылганнар.
«Ынчангаш Мээң бо сөстеримни дыңнап турар база херек кырында сагып чоруур кижи бүрүзү бодунуң бажыңын даш кырынга тудуп алган угаанныг кижиге дөмей.
Авазы арага кудукчуларынга: «Ооң айыткан аайы-биле кылыңар» – дээн.
«Кажан бис бо чуртка чедип кээривиске, сен бо кызыл хендирни бисти үндүрүпкениң соңгаңга баглап аар сен. Бодуң бажыңыңга ада-иеңни, акы-дуңмаң болгаш бүгү төрелдериңни чыып аар сен.
А кым-бир кижиге бистиң дугайывыста чугаалаптар болзуңза, ооң соонда бо даңгыраавыс күш чок болур эвеспе».
Сүрүп чораан улус орук дургаар дилээш, кымны-даа тыппайн чанып келгижеге чедир, хайгыылчылар дагларже чоруй баргаш, аңаа үш хондур чаштынып турганнар.