8 Ынчангаш Дээрги-Бурган-Чаяакчы: «Көрдүң бе, Мен Бодум сеңээ удур апардым; өске чоннар көрүп турда, сеңээ үндүрген шииткелимни күүседир мен.
Мен ам сеңээ удур апардым, чавызаашта турар Иерусалим, оргулаашта хая! – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Силер: „Кым бистиинче эртип кээп шыдаарыл, кым бистиң оран-сававысче шургуп кирерил?“ – деп турар-дыр силер.
Мен Бодум силерге удур – күчүлүг холум-биле, күш-шыдалым-биле килең-кылыктыг, аажок хорадап – чаалажыр мен!
Мен оларны чер-делегейниң бүгү күрүнелеринге коргунчуг айыыл-халаптың бужар үлегер-чижээ кылып каар мен, оларны үндүр сывырарым чер бүрүзүнге оларның адын баксырадыр мен, оларны дорамчылал, кочулал болгаш каргышка таварыштырар мен.
Уткужуп келген бүгү улус оларны чип турар, кызып-кыйган дайзыннары: „Бисте буруу чок! Чүге дээрге олар Дээрги-Чаяакчының мурнунга, чөптүг-шынныг оран-саваның мурнунга, ада-өгбезиниң идегели болур Дээрги-Чаяакчының мурнунга бачыт үүлгеткен болгай“ – деп чугаалап турар.
Дээрги-Чаяакчы дайзын дег болу бергеш, Израильди сыырыпты, ооң хамык шивээлерин ажырыптып, ордуларын хоозуратты. Иудея черинге Ол ыы-сыыны, хомудалды нептеретти. ו (вав)
Ындыг кончуг Ол меңээ удур болуп, холун менче соксаал чокка көдүрүп тур – ב (бет)
Мен силерни хоорайдан үндүр сывырыпкаш, хары улус холунга хүлээдип бээр мен, силерге онаашкан шииткелди үндүрер мен.
Ынчангаш Дээрги-Бурган-Чаяакчы: «Силерниң хоозун-меге сөстериңер дээш, шын эвес көстүүшкүннериңер дээш, Мен ам силерге удур апардым – деп медеглээн. –
Мен оларга удур апаар мен. Олар оттан үнүп келген-даа болза, чалбыыш оларны оон дөмей-ле сыырыптар. Кажан Мен оларга удур апаарымга, силер Мени Дээрги-Чаяакчы деп билип аар силер.
Олар сээң бажыңнарыңны өрттедип, сеңээ үндүрген шииткелди хөй күрүнелер көрүп турда, күүседир. Мен сээң самыыраашкыныңның төнчүзүн салыр мен, сен моон соңгаар хандыкшааннарыңга төлевир бербес сен.
Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Мен сеңээ удур апардым. Хылыжымны хынындан ужулгаш, сээң чөптүг-даа, бузуттуг-даа улузуңну узуткап каар мен.
Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Сидон, Мен сеңээ удур апардым, Мен сээң чонуң аразынга алдаржыыр мен. Сеңээ үндүрген шииткелди күүседип, чурттакчыларың аразынга ыдыктыымны көргүзеримге, улус Мени Дээрги-Чаяакчы деп билип аар.
Мен Египетке ындыг шииткел онаар мен, олар ынчан Мени Дээрги-Чаяакчы деп билип аар».
Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Даглыг Сеир, Мен сеңээ удур апардым. Сенче холум аннып, сени ээн калган, хоозураан чер кылып каар мен.
«Кижи амытан, Гогка удур өттүр билип медеглеп, Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Гог – Мешех биле Тувалдың дээди чагырыкчызы, Мен сеңээ удур апардым.
Мен сеңээ үндүрген шииткелимни килеңнеп, хорадап база коргунчуг шаажылалдар кылып тургаш, күүседир мен; долгандыр чурттап турар чоннар сени кочулап, дорамчылаар, оларның мурнунга кеземчениң үлегер-чижээ база коргунчуг чүүл апаар сен. Мен, Дээрги-Чаяакчы, ону чугааладым.
«Мен сеңээ удур мен! – деп, Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Мен сээң дайынчы тергелериңни хуюкталдыр өрттедиптер мен, хылыш сээң арзылаңчыгаштарыңны кыргып-хыдыыр. Чер кырынга сеңээ олча арттырбас мен, сээң элчиннериң үнү моон соңгаар дыңналбас».
Хаанның килеңи хайынгаш, шериглерин ыдарга, олар өлүрүкчүлерни шаажылааш, ол улустуң хоорайын өрттедипкеннер.
Дээрги-Чаяакчы ындыг кижиге өршээл көргүспес, харын Ооң килеңи кыптыгып, аңаа дыка хорадаар база бо номда бижиттинген шупту каргыш ол кижиниң кырынга дүжер, Дээрги-Чаяакчы ооң адын чырык чер кырындан балап кааптар.