1 «Кижи амытан, тууйбудан ап алгаш, мурнуңга салгаш, аңаа Иерусалим хоорайны сиилбирлеп чуруп каг.
Бо хоорай ону туткан хүнүнден эгелээш, амдыгаа чедир Мени килеңнедип, хорададып келген. Ынчангаш Мен ону караамдан чайладып кааптар мен.
Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвези бо-дур: «Ыяштардан кезиңер, Иерусалимге удур бүзээлел чалын тудуңар. Дарлал бо хоорайның эриин ажыр долган-дыр – ол кеземчем көрзүн.
«Кижи амытан, Вавилоннуң хаанының хылыжы чоруп болгу дег ийи оруктан даап бодап, чуруп ал; олар ийилээн чаңгыс черден үнүпсүн. Оруктарның эгезинге аңгы хоорайларже айыткан орук демдээн тургузуп каг.
Мен Бодумнуң медээчилерим-биле чугаалажып, оларже чоруткан көстүүшкүннеримни көвүдедип, медээчилерни дамчыштыр чонну сагындырып турган мен.
«Черниң бүгү аймак-чоннарындан чүгле силерни хүлээп көрген мен, ынчангаш бүгү кем-бурууңар дээш, силерни кезедир мен».