3 Ол меңээ: «Кижи амытан, Мээң берип турарым дүрүгнү чивит, ооң-биле бодуңну долдуруп ал» – диди. Мен ону чиптим, аксымга ол ары чигири дег амданныг болду.
Ооң айтыышкыннарындан ойталаваан мен, Ооң сөстерин хөрек-чүрээмде шыгжап чоруур мен.
Дээрги-Чаяакчы, хаанны камгала, дуза дилеп кый дээривиске, харыыла!
Сээң сөзүң мээң аъш-чемим апарып турду. Сээң сөстериң сеткил-чүрээмниң өөрүшкүзү, хөглээшкини апарды, чүге дээрге Сеңээ хамааржыр болгай мен, Дээрги-Чаяакчы, Аг-шериглиг Бурган!
Мен ынчан: «Дээрги-Чаяакчы дугайында сагындырбаайн, Ооң өмүнээзинден моон соңгаар чүве чугаалаваайн!» – деп бодадым. Ынчалза-даа Ооң сөзү мээң чүрээмде кыпкан, мээң ишти-хөңнүмден ушта чүткээн от дег апарды, ону тудар дээш могап туруптум, тудуп шыдавайн бардым.
Дээрги-Чаяакчының килеңин үлежип турар мен, ону доктаадып шыдавас мен! «Кудумчуда бичии уругларже, бөлүглежип чыылган аныяктарже Мээң килеңимни төвүт! Эр-даа, херээжен-даа улусту тудуп алгаш баар, назылап кыраан ирейни база.
Дүрүгнү Ол мээң мурнумга чада тудупту; ооң артыы, иштии талаларында уё-човуур, ыы-сыы, качыгдалдың сөстерин бижээн болду.
А сен, кижи амытан, Мээң чугаалаар чүвемни дыңна. Бо үймээнчи чон ышкаш тура халыва; аксың ажыткаш, Мээң сеңээ бээр чүвемни хүлээп ап, чивит».
Ол меңээ оон мынча диди: «Кижи амытан, ам дораан израиль чонга баргаш, Мээң сөстеримни дамчыт.
Бижилгеде айтып каанын ёзугаар, кым Меңээ бүзүрээрил, ооң чүрээнден амыдырал хайырлаар суглуг хемнер агып бадар».
Христостуң сөзү ооң бүгү байлакшылы-биле силерниң араңарга амыдыразын. Силер ынчан бот-боттарыңарны чедишкен мерген угаан-биле өөредип база сургап, а ол ышкаш сеткилиңер ханызындан өөрүп четтирип чорууруңар Бурганга ыдыктыг ырлар, йөрээлдер болгаш Сүлдеге хамааржыр ырлар ырлап шыдаар силер.