3 Далайның хаалгазында туруп алган, хөй ортулуктарда, хөй чоннар-биле садыглажылга кылган Тирге Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин дамчыт: Тир! „Мен кайгамчык чараш-каас мен!“ – деп тур сен.
Давид Вирсавия-биле холбажыпкан соонда, Нафан медээчиниң Давидке кээп чораан үезинге хамааржыр.
Олар Ыы-сыы шынаазы-биле эртип бар чыткаш, аңаа суг бажын ажыдыптар, чаъс ону ачы-буян-биле хөме аптар.
Ол, садыглаар корабль дег, аъш-чемни ырак черден тып эккээр. ו (вав)
Дээрги-Чаяакчы Бодунуң холун далай кырынче сунарга, күрүнелер сириңейни берген. Ол Ханаанның шивээлерин бузар деп дужаал үндүрген.
«А оон сен бодуңнуң чараш-каазыңга идегээш, ат-алдарыңны ажыглап, самыырап эгеледиң. Чаның-биле эрткен кижи бүрүзү-биле самыын чорук кылып, кым-биле-даа холбажыптар турдуң.
Сээң бай-байлааң үптеттирер, барааннарың оорлаттырар, ханаларың бустурар, каас-коя бажыңнарың үрегдеттирер, а даштарың, ыяштарың болгаш довурааңны сугже дүжүр октаптар.
Олар сен дээш кажыыдал ырын ырлап, сеңээ: „Далайжылар чурттаан алдарлыг хоорай, канчап өлүп калдың! Сен бодуң-даа, чурттакчыларың-даа далайга күштүг чордуңар, бүгү далай эриин коргудуп турдуңар.
Ажык далайда чурттап турар корабль дег-дир сен; тудугжуларың сээң чараш-каазыңны тергиин деңнелге чедирип каан.
Черниң хааннары ооң-биле кады будалып, бүгү делегейниң садыгжылары ооң самыын каас-коязындан байып турганнар».