8 Ынчангаш Дээрги-Бурган-Чаяакчы: «Силерниң хоозун-меге сөстериңер дээш, шын эвес көстүүшкүннериңер дээш, Мен ам силерге удур апардым – деп медеглээн. –
Кырган медээчи: «Мен база, сен ышкаш, Бурганның медээчизи-дир мен. Дээрги-Чаяакчының төлээзи меңээ Ооң сөзү-биле: „Ону бажыңыңче дедир келдиртип ал – чемненип, сугдан ижип алзын“ – деп чугаалады» – дээн. Кырган медээчи өскезин мегелепкен болган.
Мен ам сеңээ удур апардым, чавызаашта турар Иерусалим, оргулаашта хая! – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Силер: „Кым бистиинче эртип кээп шыдаарыл, кым бистиң оран-сававысче шургуп кирерил?“ – деп турар-дыр силер.
Мен ол медээчилерге удур мен! – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Олар Мээң сөстеримни бот-боттарындан оорлап турар.
«Өскээр көжүрткен бүгү улусче медээден чорудувут. Дээрги-Чаяакчы Нехелам чурттуг Шемайя дугайында: „Шемайяны Мен айбылап чорутпаан мен, ындыг-даа болза, ол силерге өттүр билип медеглеп, меге идегел берген-дир!“ – деп чугаалаан.
О, бедик даг ышкаш узуткакчы Вавилон, Мен сеңээ удур мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Сен бүгү чер-делегейни хоозурадып турдуң, Мен ам сенче холум көдүрер мен, сени хаялардан дүжүр октаар мен, өртең даг кылып каар мен.
Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Мен сеңээ удур апардым. Хылыжымны хынындан ужулгаш, сээң чөптүг-даа, бузуттуг-даа улузуңну узуткап каар мен.
Дээрги-Бурган-Чаяакчы мынча дээн: „Көрдүң бе, Тир, Мен сеңээ удур апардым, далайның чалгыгларын көдүрери дег, Мен сеңээ удур хөй чоннарны көдүрер мен.
Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Сидон, Мен сеңээ удур апардым, Мен сээң чонуң аразынга алдаржыыр мен. Сеңээ үндүрген шииткелди күүседип, чурттакчыларың аразынга ыдыктыымны көргүзеримге, улус Мени Дээрги-Чаяакчы деп билип аар.
Ынчангаш Мен сеңээ, сээң хемнериңге удур апардым. Египет черни соңгу чүкте Мигдол хоорайдан эгелээш, мурнуу чүкте Сиена хоорайга, мырыңай Эфиопияның кызыгаарынга чедир хоозураан ээн кургаг хову кылып каар мен.
Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Даглыг Сеир, Мен сеңээ удур апардым. Сенче холум аннып, сени ээн калган, хоозураан чер кылып каар мен.
«Кижи амытан, Гогка удур өттүр билип медеглеп, Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин аңаа дамчыт: Гог – Мешех биле Тувалдың дээди чагырыкчызы, Мен сеңээ удур апардым.
Ынчангаш Дээрги-Бурган-Чаяакчы: «Көрдүң бе, Мен Бодум сеңээ удур апардым; өске чоннар көрүп турда, сеңээ үндүрген шииткелимни күүседир мен.
«Мен сеңээ удур мен! – деп, Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Мен сээң дайынчы тергелериңни хуюкталдыр өрттедиптер мен, хылыш сээң арзылаңчыгаштарыңны кыргып-хыдыыр. Чер кырынга сеңээ олча арттырбас мен, сээң элчиннериң үнү моон соңгаар дыңналбас».
Сөөлгү үелерде чамдык улустуң бүзүрелден ойталай бээрин Ыдыктыг Сүлде тодаргай чугаалап турар. Олар мегениң сүлделерин дыңнап, буктардан укталган өөредиглерни эдере бээрлер.
Мага-бот дадыктырары чүгле чаңгыс талазы-биле ажыктыг боор, а Бурганны хүндүлээри бүгү талазы-биле ажыктыг, чүге дээрге ында амгы-даа, келир-даа амыдыралдың аазаашкыны бар.
Чүге дээрге Дээрги-Чаяакчының карактары чөптүг-шынныг улусче көрнүр, Ооң кулактары оларның дуза дилээн кышкызын дыңнаар, а бузут үүлгедикчилеринче Ол сүртедир көөр .