1 Дээрги-Чаяакчы меңээ Бодунуң сөзүн ажыдып чугаалаан:
Оон Элисей: «Согуннарны ап ал» – дээн. Хаан согуннарны тудуп аарга, медээчи аңаа: «Олар-биле черни хап-соп көрем» – дээн. Хаан үш катап хап-сопкаш, соксап каан.
Дээрги-Чаяакчы меңээ мынча дээн: «Хомут биле моожадан кылгаш, мойнуңга кедип ал.
Мен бо черже көжүрткен израильчилерге Дээрги-Чаяакчының меңээ көргүскен бүгү чүвезин чугаалап берген мен.
«Кижи амытан, сен үймээнчилер аразында чурттап турар-дыр сен. Олар көөр карактыг-даа болза, көрбес-тир, дыңнаар кулактыг-даа болза, дыңнавас-тыр, чүге дээрге үймээнчи чон-дур.
Мен, Дээрги-Чаяакчы, чугаалаар мен; Мээң чугаалаан сөзүм саадал чок күүсеттинер. Үймээнчи чон, Мен сөзүмнү чугаалааш, силерниң назыныңарда-ла күүседир мен». Дээрги-Чаяакчының медеглээн чүвези ол-дур.
«Кижи амытан, бо үймээнчи израиль чон сенден: „Чүнү канчап тур сен?“ – деп айтырды бе?