Дээрги-Чаяакчы: «Үнгеш, даг кырынга Мээң мурнумга туруп ал. Мен сээң чаның-биле эрте бээр мен!» – дээн. Оон коргунчуг хат-казыргы хадып келгеш, Дээрги-Чаяакчының мурнунга дагларны бузуп, хаяларны чуура шаап каапкан, ынчалза-даа ол хатта Дээрги-Чаяакчы көзүлбээн. Хаттың соонда чер шимчээшкини болган, ынчалза-даа аңаа Дээрги-Чаяакчы көзүлбээн.