Мен бүзүрээчел хураган дег болдум, мени дөгерер дээш аппар чыткан; олар меңээ кара сагыштап: «Ону чечек-чимистиг ыяш дег кезип каалы, дириглер оранынга ол артпазын, ооң ады уттундура берзин!» – деп турганын билбээн-дир мен.
Бо бузуттуг чон Мээң сөстеримни тооп дыңнаарындан ойталап, чөрүү чүрээниң аайынга кирип, өске бурганнарга мөгейип, оларга бараан болуп, сөгүрүп турар-дыр! Ол чон канчаар-даа ажыглаттынмас бо кур ышкаш апаар.
Олар Бурганны билип аарын херектиг деп көрбес боорга, Бурган оларны боттарының-на будалган угаанының эргезинге, кылып болбас үен-даян чүүлдерин кылзыннар дээш, хүлээдип берген.