Кандыг-бир кижи Менден чажыт черже чаштына берип шыдаар бе? Мен ону көрбейн баар мен бе? – деп, Дээрги-Чаяакчы айтырган. – Дээр биле черни Мен бүргей ап турар эвес мен бе?» Дээрги-Чаяакчының медеглээн чүвези ол-дур.
а оон Мээң мурнумга чедип келгеш, Мээң адым-биле адаан бо өргээге туруп алгаш: „Камгалал алдывыс!“ – деп чугаалааш, ол бүгү чүдек-бужар үүлгедиглериңерни улаштыр кылыр деп баар-дыр силер!
Ол оларны мынча деп өөредип эгелээн: «„Мээң өргээм бүгү чоннарның мөргүл өргээзи деп адаттырар“ деп, Бижилгеде бижиттинмээн чүве бе? А силер ону дээрбечилер уязы кылып алган-дыр силер!»