16 Ооң согун саадаа – ажык чевег дег, ооң дайынчылары шупту күш-шыдалдыг.
Дээрги-Чаяакчы, дайзындан камгалап, чөптүүң-биле Бодуң мээң оруумну башта, Бодуңнуң айыткан орууңну мээң мурнумга дорттап бер.
Мидийлерниң чалары аныяк оолдарны адып каар, олар чаш төлдерге хайыра көргүспес, бичии уругларже кээргел-биле көрүнмес.
Оларның согуннары чидиг, чаларын хере тыртып каан; оларның дайынчы тергелериниң дугуйлары казыргы дег!
Дээрги-Чаяакчы: «Көрүңер! Соңгу чүкте чурттан бир чон кел чыдыр, күчүлүг аймак чер-делегейниң кыдыындан көдүрлүп олур!
Ол дээрге холунда ча-согун, хылыш туткан, каржы-дошкун, кам-хайыра чок улус-тур, оларның алгы-кышкызы далайның дааш-шимээни дег. Аъттыг шаап кел чыдар, тулчурунга белен дайынчылар-дыр, олар сенче халдаары ол-дур, Сион-кыс!» – деп чугаалаан.
Саадаанда согуннарын ужулгаштың, өкпе-баарым өттүр атты.
«Оларның өгү – ажык чевег-дир; аксы-дылы-биле авыяастаар хейлер-дир» : «Оларның эриннеринде чылан хораны бар» .