23 Черже көрдүм – ол ужу-бажы билдинмес, ээн болду, дээрже көрдүм – ында чырык чок болду.
Черниң ужу-бажы билдинмес, ээн турган. Дүп чок далай кырынга дүмбей турупкан; а сугнуң кырында Бурганның Сүлдези ужуп турган.
Дээрниң сылдыстары биле чырымалдары боттарының чырыын чашпас; үнүп орар хүн өжүп каар, ай чайынналдыр чырывас.
Ол хүн кээрге, дайзыннар олчазын тудуп алгаш, олче далай чалгыы мөөрээн дег алгыржыр. Кандыг-бир кижи черже көргеш, дүмбей караңгы биле качыгдал көөр; булуттар дуглаптарга, чырык безин бүлүртүң апаар.
О дээрлер, ону кайгап-хараңар, коргуп-сүрээдеп, сирилеңер! – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. –
Дагларның ажыын ажып ыглап-сыктаар мен, ховуларда одарлар дээш ишкирнигип ыглаар мен. Чүге дээрге олар өрттенип калган-дыр, аңаа чорумалдар таварышпастаан-дыр, сүрүг хойлар эдери дыңналбастаан-дыр. Дээрниң куштары ужуп чоруй барган, хамык аң-мең тарадыр халчы берген.
Ол мени сүрүп алгаш, чырык эвес, дүмбейдиве эккеп кагды.
Оларның мурнунга чер сириңейнип, дээр чайганып, хүн биле ай өжүп, сылдыстар чырытпастаар.
«Мээң шииткелим хүнү кээр – деп, Дээрги-Бурган-Чаяакчы медеглээн. – Ынчан хүннү дал дүъште ажар кылып каар мен, чырык хүндүс-ле чер кыры караңгылай бээр;
Ол хүн чырык чок боор, чырымалдар көзүлбес апаар.
«Ол хүннерниң айыыл-халавы болуп эрткен дораан-на, хүн караа өжер , ай чырытпастай бээр, сылдыстар дээрден кээп дүжер база дээрниң күчү-күштери сириңейнип, божаңнай бээр .
Дээр биле чер эстип-хайлы бээр, а Мээң сөстерим эстип-хайылбас».
Мен оон кончуг улуг ак дүжүлгени база ында саадаан Бурганны көрүп кагдым. Ооң түрлүг көрүжүнден дээр биле чер ис чок чиде берген.