16 Чоннарга мону чарлаңар, Иерусалимге дамчыдыңар: ырак чурттан аг-шериг кел чыдыр, Иудеяның хоорайларында оларның алгы-кышкызы чаңгыланып тур.
Чоннар, чоокшулап келгеш, дыңнаңар, аймактар, кичээнгейден салыңар! Чер-делегей болгаш ону долган бүгү чүве, өртемчей болгаш ында төрүттүнген бүгү чүве дыңназын!
Исайя медээчи Эзекия хаанга чедип келгеш: «Ол улус сеңээ чүнү чугаалады, олар кайыын келген-дир?» – деп айтырган. «Ырак чурттан – деп, Эзекия харыылаан. – Олар меңээ Вавилондан кээп чорду».
«Мен ам соңгу күрүнелерниң бүгү аймактарын кыйгырар мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Олар чедип келгеш, Иерусалимниң ханаларын, Иудеяның бүгү хоорайларын дескиндир бүзээлээш, аймак бүрүзү бодунуң дүжүлгезин Иерусалимниң иштинге тургузуп аар.
Бо черге ат-сураглыг-даа, карачал-даа улус өлүп каар, оларны орнукшутпас, олар дээш кажыыдавас, кым-даа олар дээш качыгдал демдээ кылдыр мага-бодун балыглавас, бажын чүлүвес.
чүге арзылаңнар олче сүртенчиг ырланып, ооң черин хоозурадып кагды? Ооң хоорайлары өрттеттирген, чурттакчы чок арткан-дыр.
Чоннар, Дээрги-Чаяакчының сөзүн дыңнаңар! Ырак чурттарга медээлеп: „Израильди Кым тоо быдаратканыл, Ол Боду ону чыып алгаш, кадарчы сүрүг малын дег, карактап-кадарар“ – деп чугаалаңар.
Иудеяның хааны Седекияның чагыргазының тоску чылында, он айда Вавилоннуң хааны Навуходоносор бодунуң бүгү аг-шерии-биле Иерусалимге чедип кээп, ону бүзээлеп алган.
Шөлдү долганган таңныылдар дег, олар найысылалды бүзээлеп келди. Чүге дээрге Иудея Меңээ удур тура халаан-дыр! – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. –
Көөр силер, израильчилер, Мен силерже ыракта чонну ыдыптар мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн, – күчүлүг, эрте-бурунгу чонну! Силер ооң дылын билбес боор силер, чугаа-сөзүн билип шыдавас силер.
«Ынчангаш оларже шыргай арыгдан арзылаң халдаар, оларны ховунуң бөрүзү үзерлеп кааптар, ирбиш хоорайлар чанынга кеденир: хоорайдан үнген кижи бүрүзүн ол үсперлеп кааптар! Чүге дээрге оларның бачыттары көвүдээн-дир, Меңээ өскерлири дам барган-дыр.
«Өске чоннар аразынга медеглеңер, чарлаңар, медээ тугун көдүрүңер, чүнү-даа чажырбайн: „Вавилон эжелеттирер-дир, Вил бурган бак атка кирер-дир, Меродах бурган бастырар-дыр – Вавилоннуң көжээ-бурганнары бужартаар-дыр, дүрзү-бурганнары чуура шаптырар-дыр“ – деп чугаалаңар.
Ынчангаш Мээң чонум-биле чүү боорун дыңнап алыңар, чоннар, билип алыңар, чыылган улус.
Чер-делегей, дыңна! Мен бо чонче айыыл-халапты – ооң бодунуң-на бодалдарының үре-түңнелин ыдып тур мен, чүге дээрге Мээң чугаа-сөзүмнү тооп дыңнаваан, Мээң хоойлумну хүлээп көрбээн чон-дур.
Дээрги-Чаяакчы: «Көрүңер! Соңгу чүкте чурттан бир чон кел чыдыр, күчүлүг аймак чер-делегейниң кыдыындан көдүрлүп олур!
Ол дээрге холунда ча-согун, хылыш туткан, каржы-дошкун, кам-хайыра чок улус-тур, оларның алгы-кышкызы далайның дааш-шимээни дег. Аъттыг шаап кел чыдар, тулчурунга белен дайынчылар-дыр, олар сенче халдаары ол-дур, Сион-кыс!» – деп чугаалаан.
Чурттуң бүгү булуңнарындан мээң күжүр чонумнуң: «Таанда-ла Сионда Дээрги-Чаяакчы чок бе, таанда-ла ооң Хааны чок бе?» – дээн кыйгызы дыңналып тур. «Олар Мени чүге хары, чөгенчиг дүрзү-бурганнары-биле килеңнедип алганыл?»
Ооң холунче „Иерусалимче“ деп айыткан төлге кирер-дир – ол аңаа дайынчы алгы үндүрүп, кыргып-хыдыышкынче кыйгырар, хана буза үстүрер чепсектер тургузар, хоорайны дескиндир чалдар кылыр, бүзээлел суургалары тудар.