7 Мен сеңээ удур узуткакчыларны томуйлап каар мен, кайызынга-даа чепсек берип каар мен. Сээң эки дээн пөштериңни олар кезип каапкаш, отче октаптар – деп чугаалаан. –
Бодуңнуң чалчаларың дамчыштыр Дээргини дорамчылап турдуң. Сен: ‘Эңдерик дайынчы тергелерлиг мен, олар-биле даглар баштарынче, Ливан сынның ооргаларынче көдүрлүп турдум! Ливанның бедик пөштерин, ооң эки дээн шивилерин ужурдум. Эң бедик дагның бажынче үнүп, эң эки эзимге чеде бердим.
Мээң күзел-соруум ёзугаар оларның дулгуяк херээженнери далайның элезининден-даа хөй апарды. Аныяк оолдарның аваларынче чырык хүндүс-ле узуткакчыларны ыттым, оларга хенертен коргуушкун биле девидээшкинни таварыштырдым.
Мен силерни үүлгедиглериңер ёзугаар кезедир мен! – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Силерниң эзим-аргаңарга от кыпсыр мен, ол от долгандыр турар бүгү чүвени чиптер!»
Көөр силер, израильчилер, Мен силерже ыракта чонну ыдыптар мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн, – күчүлүг, эрте-бурунгу чонну! Силер ооң дылын билбес боор силер, чугаа-сөзүн билип шыдавас силер.
Ливан, хаалгаңны ажыт, от сээң пөштериңни чипсин!
Хаанның килеңи хайынгаш, шериглерин ыдарга, олар өлүрүкчүлерни шаажылааш, ол улустуң хоорайын өрттедипкеннер.