А бир эвес Мени тооп дыңнавас, амыр-дыш хүнүнүң ыдыктыын сагывас база амыр-дыш хүнүнде Иерусалимниң хаалгаларын дамчыштыр чүък дажыглап эрттирер болзуңарза, Мен ынчан ол хаалгаларны хуюкталдыр өрттедир мен! Ол дээрге Иерусалимниң шивээлерин чиир өшпес от-тур!»
Сен мени дуурайлап кааптың, Дээрги-Чаяакчы. Мен, шынап-ла, дуурайладып алдым. Меңээ күчүлел көргүскеш, мени ажып кагдың. Хүннү бадыр улус мени кочулаар-дыр, бүгү улус мени дорамчылаар-дыр.
Кемниг үүлгедиглерже көөр кылдыр чүге мени албадаар сен? Базындырыышкынче чүге анаа көрүп турар сен? Үптээшкин биле күчүлелди көрүп тур мен, адаан-өжээн көдүрлүп, алгыш-кырыш кедереп тур.