12 Бо чер-биле ынчаар кылыр мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн, – ооң чурттакчыларын ынчаар бак аажылаар мен, бо хоорайны Тофетке дөмей кылып каар мен.
Ол үнүн дыңзыдарга, дээрде суглар шимээргей бээр; Ол булуттарны черниң кыдыг-кызыгаарындан бөлүп эккеп, чаъс чаап турда, чаңныктарны чаяап, Бодунуң шыгжамырындан хатты үндүр хадыдып турар.
Ынчаар кылыр болзуңарза, силерниң ада-өгбеңерге сүт болгаш ары чигири агып чыдар байлак черни – ам силерниң ээлеп турарыңар черни бээр болган даңгыраамны күүседир мен». Мен: «Ылап-ла ындыг, о Дээрги-Чаяакчы!» – деп харыыладым.
оларга мону чугаала: „Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвези бо-дур. Мен бо чон биле бо хоорайны чуура шавар мен! Дой сава кылыкчылары доңганы ынчаар буза шавар, ол ооң соонда катап чыып эптеттинмес. Кижи ажаар чер чедишпес боорга, улусту Тофетке ажаап эгелээр.
Иерусалимниң бажыңнары, Иудеяның хааннарының бажыңнары – улус оларның кырынга сылдыстарның аг-шериинге айдызаашкын кылып, өске бурганнарга арага чажып турган бүгү бажыңнар Тофет ышкаш арыг эвес апаар“».