16 А силерниң кайы-бирээңер оларга: «Амыр-тайбың чоруптуңар, чылыдыр кеттиниңер, тоттур чемнениңер» – деп чугаалааш, оларның амыдыраарынга херек чүүлдерни бербес болза, ындыг чугааның ажыы чүл?
Бодунуң өөреникчилерин кый деп алгаш, Иисус оларга мынча дээн: «Бо улусту кээргээр-дир мен: олар Мээң чанымга үш хонук турду, а ам чиир аъш-чеми артпаан-дыр. Мен оларны аш хевээрзин моон чорудар хөңнүм чогул, олар орукка харыксырап каар».
Чүге дээрге Мен аштап турумда, силер Мени чемгерип кагдыңар; суксап турумда, силер Мээң суксунум хандырдыңар; чер кезип чорумда, силер Мени хоргададып алдыңар;
чанагаш турумда, силер Мени хепкерип кагдыңар; аарып чыдырымда, силер Мени ажаап-карактап келдиңер; кара-бажыңга чыдырымда, силер Меңээ ужуражып турдуңар“.
Иисус аңаа мынча дээн: «Кызым, бүзүрелиң сени экиртип-камгалап кагды, амыр-тайбың чорувут, аарыыңдан адырылган-дыр сен».
Ынакшылыңар ажыт-чажыт чок, шынчы болзун. Бузутту көөр хөөн чок, буянга бердинген болуңар.
Мен силерге айтыышкын берген дег чугаалавадым. А өске улустуң чүткүлдүүн силерге чугаалап тура, ынакшылыңарның шынныын шенеп турарым ол.