4 Бүгү илби-шидичилер, караң көрнүрлер, чурагачылар, мерген угаанныг халдейлер чедип келген. Дүжүмнү оларга чугаалап бээримге, кым-даа тайылбырлап шыдаваан.
«Бээр келиңер – деп турлар, – арагадан кудуп берейн, эзиртир ижээли! Даартагы хүннү база бөгүнгү хүн дег эрттирээли, мага хандыр хөглеп аалы!»
Моав, турнуккан арага дег, аныяандан-на амыр-шөлээн чораан. Ону бир савадан өске саваже солуй кутпаан, тудуп аппарбаан – ооң амданы биеэги хевээр арткан, чаагай чыды өскерилбээн.
Чараш-каазыңдан улуургай бердиң, магалыг чаагайыңдан мерген угааныңны чок кылып алдың. Ынчангаш Мен сени черге чыдар кылдыр октаптар мен, хааннар сени көргеш, кочулап шоотсун.
Аңаа Дээрги-Бурган-Чаяакчының чугаалаан чүвезин дамчыт: Египеттиң хааны фараон – бодунуң хемнеринде шөлээн чыдар улуг амырга-моос, Мен сеңээ удур апардым. „Нил хем мээңии, ону бодумнуу кылдыр чаяап алган мен“ – деп турар-дыр сен.
Хаан кым-даа харыылап шыдавас нарын айтырыг салып турар-дыр. Аңаа харыыны чүгле бурганнар билир, а олар кижилер аразында чурттавайн турар болгай» – деп харыылаан.
о хааным, силер-дир силер. Силер улуг болгаш күчүлүг силер: силерниң ат-алдарыңар дээрге чедир өскен, а силерниң эрге-чагыргаңар черниң ужу-кыдыынга чедип турар.
Хаанның бүгү мерген угаанныглары чедип келгеш, ол бижикти номчуп-даа, утказын тайылбырлап-даа чадап кааннар.
Ол үеде Мен Иерусалимни чырыткы тудуп алгаш, эргип кезип, турнуккан арага дег амыр-шөлээн улусту, „Дээрги-Чаяакчы бистиң-биле эки-даа, багай-даа чүве кылбас“ деп бодаар улусту кезедир мен.