28 Ол сөстерни чугаалап четтикпээнде, дээрден үн дыңналган: «Бээр дыңна, Навуходоносор хаан! Хаан эргеңни казыттырган сен.
Бузуттуг улуска коргуп чоруур чүвези чедер, а чөптүг-шынныг улустуң күзелдери чогуп бүдер.
Оон ол эмин эрттир чоргаар болгаш хоолургак апаргаш, хаан дүжүлгезинден дүжүрткен, алдар-хүндүзүн оскунган.
А Мээң чалча-медээчилеримге айыткаан сөстерим ада-өгбеңер-биле боттанмаан чүве бе? Олар ынчан бачыттарын миннип: „Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчы биске хамаарыштыр, Боду канчаар доктаадып кааныл, ынчаар кылды – бистиң оруктарывыс болгаш үүлгедиглеривис ёзугаар кылды“ – дээн болгай».
Бурган дээрге кижи эвес-ле болгай, Ол чүү дээш мегелээрил? Бурган дээрге кижи амытан эвес-ле болгай, Ол чүү дээш өскээр бодай бээрил? Ол эткен сөзүн ээлевейн барбас, аазаан соонда, күүсетпейн барбас.
Дээр биле чер эстип-хайлы бээр, а Мээң сөстерим эстип-хайылбас».