23 Седрах, Мисах болгаш Авденагону үжелдирзин хүлүглүг хевээр отче октапканнар.
Мээң-биле хей черге өжээннежип турар, чылдагаан чок черге мени көрбес, карак басчып, дошкуураан улус, мени тиилээш, өөрүп-байырлавазын.
Суглар кежип туруңда, Мен сээң-биле боор мен, хемнер кежип туруңда, суг сени хөме албас. От өттүр эртип тургаш, өрттенмес сен, чалбыыш сени чивес.
Иеремияны сегирип алгаш, таңныылдар шөлүнүң иштинде Малхия тажыга хамааржыр суг курлавырлаар оңгарже, хендирге баглааш, бадырыпканнар. Оңгарга ынчан суг чок, чүгле өл малгаш турган. Иеремия ол малгашче дүже берген.
Дүжүметтер даргазы оларга өске аттар берип каан чүве-дир: Даниилге – Белтешацар, Ананияга – Седрах, Мисаилге – Мисах база Азарияга – Авденаго деп ат тывыскан.
Хенертен Навуходоносор хаан кайгаанындан далаш-биле туруп келгеш, чөвүлекчилеринден айтырган: «Бис суугуже үш хүлүглүг кижи октапкан болгай бис але?» «Ийе, шак-ла ындыг, хаан» – деп харыылааннар.
Түр када көөр, ажып эртери белен хилинчээвис биске эгээртинмес улуг мөңге алдар эккээр, ол алдар хилинчээвисти хөй катап чая базар.
чалбыыштыг отту өжүрүпкеннер, хылышка өлүртпейн барганнар, боттарының кошкаан күш-шыдалче хуулдурупканнар, дайын-чаага күчүлүг апарганнар, өске чер чурттугларның аг-шериин сывыртап турганнар.