5 Ынчан мен, Даниил, оон өске база ийи кижи турарын көрүп кагдым: бирээзи – ындыы эрикте, өскези – бо талазында.
Ынчан мени бир хол көдүрүп эккелди – ам холдарым-биле черде даянып алган, дискээм кырында олур мен.
Ынчан кижи хевирлиг бир-ле амытан мээң эриннеримге дээптерге, чугаам үнүп келди. Мурнумда турар кижиге мынча дидим: «Дээргим! Көстүүшкүннер хараазы-биле мен далып-тыртып турдум, шаг-шинээм төнүп, күжүм чидириптим.
А сен, Даниил, бо сөстерни чажыт кадагалап, номну таңмалап, шыгжап ал – хөй кижилер ону номчуп, билиг көвүдеп кээр үеге чедир».
Оларның бирээзи хем суунуң кырында турар лён хептиг кижиден: «А ол кайгамчык болуушкуннар кажан төнерил?» – деп айтырды.