2 Ол үеде мен, Даниил, үш неделя дургузунда качыгдалга турган мен:
Ол бүгүнү дыңнап кааш, олуруп алгаш, ыглап бадырыпкан мен. Элээн каш хүн муңгарап, чем чивейн, дээрде саадаан Бурганның мурнунга мөргүп келдим.
Бурганывыс, кулаавыс-биле дыңнадывыс: ада-өгбевистиң чурттап чорааны эрте-бурунгу үелерде Сээң кылган ажыл-херээң дугайында олар биске дамчыдып чугаалааннар.
Иерусалимге ынак бүгү улус, ооң-биле кады хөглеңер, ол дээш өөрүп-байырлаңар! Ооң ажыын ажып ыглап турган бүгү улус, ам ооң-биле кады өөрүңер!
О, мээң бажым суг долган кудук апарган болза! Карактарымдан чаштар аттыгып үнүп турган болза! Күжүр чонумнуң өлүрткен улузунуң ажыын ажып, дүне-хүндүс ыглаар ийик мен.
Ол меңээ мынча диди: «Кортпа, Даниил! Бурганың мурнунга бодуңну томаартып, билигже чүткүп эгелээн бирги хүнүңден эгелээш-ле, сээң сөстериңни Бурган дыңнап каан. Сээң мөргүлүң ёзугаар мен сеңээ чедип келдим.
Иисус оларга мынча деп харыылаан: «Күдээ оол олар-биле кады турар шагда, куда доюнга ооң эштери оолдар кудараар деп бе? Ынчалза-даа күдээ оолду олардан чарып аппаар хүннер чедип кээр, чогум-на ынчан олар шээрлени бээр.
муңгаралым муңчок улуг, чүрээмде аарышкыны үзүп төтпес!
Кажыыдаңар, ыглап-сыктаңар база кудараңар. Каттырарының орнунга, ыглажыңар, амыраарының орнунга, муңгараңар.
Оларга хора халдадыр дээн кандыг-бир кижи турар болза, херечилерниң аксындан от аттыккаш, дайзыннарын өрттендир чиптер. Ынчангаш кым оларга хора халдадыксааныл, ынчалдыр өлүртүп каар.