18 Кижи хевирлиг амытан база катап меңээ дээптерге, күжүм немежип келген.
силерни аксы-сөзүм-биле „быжыктырып“, эрним шимчеткеним-биле „аргалаар“ ийик мен.
Ол Бодунуң бүгү күчү-күжү-биле меңээ удур чаргылдажыр бе? Чок! Ол мени дыңнаар ийик.
Орукка чорумда азы дыштанып чыдырымда, мени шылгаар сен, мээң баар оруктарым шуптузу Сеңээ билдингир.
Ынчан мени бир хол көдүрүп эккелди – ам холдарым-биле черде даянып алган, дискээм кырында олур мен.
Ынчан кижи хевирлиг бир-ле амытан мээң эриннеримге дээптерге, чугаам үнүп келди. Мурнумда турар кижиге мынча дидим: «Дээргим! Көстүүшкүннер хараазы-биле мен далып-тыртып турдум, шаг-шинээм төнүп, күжүм чидириптим.
Ол көстүүшкүннү көргеш, мен, Даниил, ооң утказын билип алырын оралдажырымга, мээң мурнумга эр кижи хевирлиг бир-ле амытан чедип келди.
Гавриил мээң-биле чугаалажып турда, мен черге билинмес чыткан мен. Ынчан ол мени көдүрүп тургузуп кааш,
Ынчалза-даа Мен сен дээш, бүзүрелиң читпези дээш, мөргүп турдум. А сен ооң соонда, Менче катап эглип келгеш, ха-дуңмаң быжыктырып көр».
[Аңаа дээрниң төлээзи чедип келгеш, Ону быжыктыра берген. Хилинчээн төде бергеш, Иисус улам күштүг мөргүй берген, Ооң дери, ханның дамдылары дег, черже төктүп бадып турган.]
Антиохияга элээн тургаш, Павел аян-чоруун уламчылап, Галатия биле Фригияның хоорайларын дургаар таварып эрткеш, хамык өөреникчилерниң бүзүрелин быжыктырып чораан.
Бурган Бодунуң өндүр-чаагай эртине-байлаандан силерге күштү хайырлазын дээш, Бодунуң Сүлдезин дамчыштыр угаан-сагыжыңарны быжыктырзын дээш, мөргүп тур мен.
Меңээ күштү хайырлап турар Христостуң ачызында чүнү-даа шыдажып эртер мен.
Ындыг боор кылдыр, Ол силерни Бодунуң өндүр улуг күчүзүнге дүүштүр кандыг-даа күш-биле быжыктырзын база бүгү чүвени туруштуу-биле шыдажып эртер арганы силерге хайырлазын.
Давид Зиф ховузунда Хореш деп черге Саул ону дилеп турарын көрүп турган.