3-4 Бодунуң чалчаларын хоорайның улуска көскү черлеринден: «Кенен улус, меңээ кире дүжүңер!» – деп кыйгырзын дээш айбылап чорудупкан. Угаан кирбээн улуска ол мынча деп турар:
Ыглап-сыктап, шээрлээним дээш чемелел-ле дыңнаар-дыр мен.
Ол бажыңының эжииниң чанында сандайга, бүгү хоорайга көскү кылдыр олуруп алгаш,
Ам орук белдирлеринче баргаш, таварышкан улустуң шуптузун дойже чалаңар“.
Ынчангаш Бурганның мерген угааны чугаалаан болгай: „Оларже медээчилерим болгаш элчиннеримни чорудуп берейн; ынчан олар чамдыызын өлүрүп каарлар, а өскелерин истеп-сүре бээрлер“.
Дойлаар үе кээрге, ол чалатканнарже бодунуң чалчазын: „Чедип келиңер, хамык чүве шагда-ла белен“ деп сөгледири-биле чорудупкан.
Иисус аңаа: «Мен бүгү улуска ажыы-биле чугаалап турдум. Мен кезээде хамык иудейлерниң үргүлчү чыглыр черлери – синагога болгаш Бурганның өргээзинге өөредип турдум. Мен ажыт-чажыт чокка суртаалдап турдум.
Байырлалдың адак сөөлгү, эң өндүр улуг хүнүнде Иисус туруп келгеш, дыңзыг үн-биле мынча дээн: «Кым суксай-дыр, Меңээ чедип келзин база суксунун хандырып алзын!.
Суртаалдаары-биле айбылатпаан болза, канчап суртаалдаарыл? Бижилгеде мынчаар бижээн: «Буянныг Медээни тарадып турар улустуң базымнарының даажы кайгамчык-тыр!»