44 Авимелех бодунуң бөлүү-биле хоорайның хаалгазынче халдап турда, өске ийи бөлүк шөлдерже үнүп келгеннерже халдап, оларны кыра шаап турган.
А бот-боттарыңарны үзе-чаза тыртарын уламчылаар болзуңарза, шуут-ла узуткажып кааптарыңардан кичээниңер.
Хараган оларга мынча деп харыылаан: „Бир эвес силер шынап-ла мени хааныңар кылып ап турар болзуңарза, бээр кээп, мээң хөлегемге хоргадап алыңар, а бир эвес хоргадавас болзуңарза, теннеримден от хып үнгеш, Ливанның пөштерин өрттедиптер!“
Бир эвес силерниң кылганыңар чөптүг, шынныг эвес болза, Авимелехтен от хып үнгеш, сихемчилерни болгаш Бет-Миллону өрттедипсин, база сихемчилерден болгаш Бет-Миллодан от хып үнгеш, Авимелехти өрттедипсин!»
Ол бодунуң шериин үш бөлүкке үскеш, шөлдерге дозуг кедеглер тургузуп каан. Сихемчилерниң хоорайдан үнүп келгенин көрүп кааш, оларже халдааш, чылча шапкан.
Авимелех хоорайга удур ол хүн хүнзедир тулушкаш, ону эжелеп алгаш, аңаа турган чонну кырып каапкан. Оон ол хоорайны үрегдеп бускаш, ол черге дус чажып каан.