17 Оон чоруткаш, моав хаан Эглонга үндүрүүн сунуп четкен. А Эглон кончуг улуг семис кижи турган.
Бузуттуг кижи бодунуң арнын, мага-бодун чагландырып алган-даа болза,
Көге-бугаңның амы-тынын араатанга каап бербе, кээргенчиг улузуңну долузу-биле утпайн көр.
Ыдыктыг өргээңни өрттедипкеш, ат-алдарың ээлээн черни таваан карартыр бужартадып каапты.
чооннап, чагландыр семирип калган-дыр. Кылбас-ла бузуттуг үүлгедии чок, өскүстер эки-чаагай чурттаар кылдыр, оларның херээн чөптүү-биле шиитпес, ядыыларның чаргызын шынныы-биле шиитпес улус-тур.
Өөрүп-хөглеп, байырлап, Мээң ээлээн черимни үптеп турдуңар! Шыкта бугажык дег дешкилеп, аскырлар дег киштеп турдуңар!
Ынчангаш Дээрги-Бурган-Чаяакчы оларга мынча дээн: «Семис база арган хойлар аразында чаргыны Мен Бодум чарар мен.
ол бодунга узуну бир кыры дурттуг, аажок чидиг хылыш кылып алгаш, оозун оң талакы быктынга аскаш, хевиниң адаанга чажыра суп алган.
Аод үндүрүүн сунгаш, ооң-биле үндүрүг эккелген улузун Галгалда көжээ-даштарга чедир үдээш, дедир келгеш, Эглонга: «Мээң силерге бүдүү чугаалаар чажыт чугаам бар, хаан» – дээн. Хаан бодунуң чанынга турган улуска: «Оожум!» – дээрге, олар үнгүлей берген.
Ол үеде израильчилер 10 000 хире шупту күштүг-шыырак моавтарны кырып каапкан, кым-даа дезип шыдаваан.
А силер чүге Мээң оран-савамга эккээрин дужааган янзы-бүрү өргүлдеримни таптап турар силер? Чүге сен оолдарыңны Менден артык хүндүлеп турар сен? Чүге Мээң израиль чонумнуң эккелген эң-не дээре дээн өргүлдерин сыырып, шартайтыр семирип турар силер?“