15 Оон олар Миханың аалында аныяк левиттиң бажыңынче киргеш, ооң-биле мендилешкен.
Ачазы: «Акыларың кадык-чаагай-дыр бе, мал-маган онча-менди-дир бе – барып көргеш, харыызын меңээ дыңнадыр сен» – деп чагааш, Хеврон шынаазындан чорудупкан. Иосиф Сихемге чедип келгеш,
Иосиф олар-биле мендилешкеш: «Меңээ чугаалап турганыңар кырган адаңар эки тур бе? Ол ам-даа дириг бе?» – деп айтырган.
Аңаа уткуштур маңнап баргаш: „Амыр-менди-ле сен бе? Ашааң амыр-менди бе? Оглуң амыр-менди бе?“ – деп айтыр» – дээн. Ол херээжен: «Амыр-менди тур бис» – деп харыылаан.
Мен амыр-тайбыңны силерге арттырдым, силерге бээрим амыр-тайбыңым ол-дур. Бо делегейниң бээри дег эвес амыр-тайбыңны Мен силерге берип тур мен. Силерниң чүректериңер хөлзевезин, ол ышкаш кортпаңар.
Ооң мурнунда Лаисче чер көрүп ап чораан беш хайгыылчы ха-дуңмазынга: «Бо аалда эфод, дүрзү-бурганнар болгаш шуткаан дүрзү барын билир силер бе? Ону канчаарын боданыңар че!» – дээннер.
А 600 чепсегленген данчы хаалга чанынга турган.
А бо он быштакты муң шериг баштыңчызынга бергеш, акыларыңның амыр-кадыын айтыргаш, ону бадыткаар демдектен эккел.
Давид тудуп чораан чүъгүн таңныылга арттырып кааш, чыскаалганнарга чеде бергеш, акыларының амыр-кадыын айтырган.