2 Иеффай оларга мынча деп харыылаан: «Мээң болгаш мээң чонум-биле аммоннарның аразынга улуг адаан үндү, мен силерни кыйгырып турдум, ынчалза-даа силер мени камгалавайн бардыңар.
Эфремчилер чыглып алгаш, Цафонче чедип келгеш, Иеффайга: «Аммоннар-биле чаалажып чоруурда, бисти чүге кыйгырып албадың? Ол дээш сени болгаш сээң бажыңыңны өрттедиптер бис!» – дээннер.
Силер мени камгалавас-тыр силер деп билгеш, бодумнуң амы-тынымны айыылга чыгадып, аммоннар-биле чаалажып чоруптум, а Дээрги-Чаяакчы оларны мээң холумче киирип берипти. Ам кээп, чүге менче дайын-чаалыг чедип келдиңер?»