3 Өттүр билген бо медеглелди дыңналдыр номчуп турар кижи база ону дыңнап, ында бижээн чүвени сагып турар улус амыр-чыргалдыг. Чүге дээрге медеглелдиң боттаныр үе-шагы чоокшулаан-дыр.
Мени дыңнап турар, мээң эргиним чанынга үргүлчү манап турар, эжиимден караан салбас кижи амыр-чыргалдыг!
Иеремия Серайяга мынча дээн: «Вавилонга чеде бергеш, дүрүг-номче көргеш, бо сөстерниң шуптузун дыңналдыр номчуур сен.
«Ол дугайында Даниил медээчиниң чугаалааны, ыдыктыг черде турар хоозуралдың бужар чудун көрүп кагзыңарза (номчуп орар кижи шын угаазын!),
Иисус: «Бурганның медээзин дыңнааш, ону сагып чоруур улус оон-даа амыр-чыргалдыг!» – деп харыылаан.
Ам кандыг үеде амыдырап турарывысты билир болгаш, ол бүгүнү күүседиңер. Уйгудан оттур үе-шагыңар келген, чаа-ла бүзүрээн турганывыска көөрде, камгалалывыс ам биске дыка чоок апарган.
Дүн барык төнүп, хүн үнер деп барган. Ынчаарга дүмбейниң ажыл-херектерин ап октапкаш, чырыктың чепсээ-биле чепсеглениил.
Бүгү чүүлдүң төнчүзү чоокшулап келген-дир. Ынчангаш бодамчалыг болуңар, мөргүүрүнге белен боору-биле бодуңарны тудуп чоруңар.
Чүгле чаңгыс мону херексевейн барбаңар, ханы ынак эш-өөр: Дээрги-Чаяакчыга бир хүн муң чыл дег, а муң чыл – бир хүн дег.
Ол меңээ чугаалаан чүвезинге немей: «Сен бо номнуң өттүр билип медеглээн сөстерин чажырып, таңмалава. Ол бүгү боттаныр үе чоокшулаан-дыр.
«Дыңна! Удавас чедип келгеш, шаңналды Бодум эккээр мен. Кижи бүрүзүнге ооң кылганын барымдаалап бээр мен.
Кым бо бүгүнү херечилээнил, Ол: «Ийе, Мен удавас чедип кээр мен» – деп тур. Аминь! Дээрги Иисус, чедип келем!
Мен удавас чедип кээр мен. Кым-даа силерден тиилекчилерниң шаңналын хунаай бербезин дээш, бодуңарда бар чүүлдү шыңгыы эдериңер.