16 Килеңимниң дашказын Мээң чонумнуң ыдыктыг даамга ишкени дег, шупту өске чоннар база ону үргүлчү ижип, төндүр пактаар, олар оон шуут турбаан-даа ышкаш, кырлып чиде бээр».
«Дыка үр ыыттавайн келдим, шыпшыңны кадагалап, туттунуп келдим; а ам, божаан херээжен дег, алгырар мен, тыныжым бачыдап, агаарны харамдыгып тынар мен.
Дээрги-Чаяакчы мынча дээн: «Кеземчеге таварышпас ужурлуг улус безин бо дашканы төндүр ижер! Кай, сен кеземчеден чайлаар сен бе? Чок, оон чайлавас сен, бо дашканы төндүр ижер сен!
Уц дээр черде чурттай берген Эдом-кыс, амдыызында өөрүп-хөгле. Килең долган үлүг-дашка сеңээ чедер – шалдаңналдыр ужур ижип, эзириир сен. ת (тав)
Ынчан Мени силерниң Бурганыңар Дээрги-Чаяакчы деп, Бодумнуң ыдыктыг даам Сионда чурттап турарымны билип аар силер. Иерусалим ыдыктыг хоорай болур, хары улус оон ыңай кажан-даа олче халдап келбес апаар.
Ол чоннуң шупту улузу күчүлел эккээр, ооң арын-шырайы өрттендир изидер хат дег, ол чон элезин дег хөй улусту тудуп алгаш баар.
Шүүгү үези чедип келген, шииткел Бурганның улузундан эгелээр. Бодап-даа көрүңер даан, ол шииткел бистен эгелээр болганда, Бурганның Буянныг Медээзин тоовайн барган улусту кандыг хуу-салым манаар деп?!