“Heh ah wangha no phekphoop phekte loong ah tek haat et ah, eno wahoh suh we phek thuk ah.” Miloong ah ih erah chaat rum ano edaan et rumta, “Emabah mabah uh tah angka!”
Nga joonte loong, sen doh uh emamah angla, maatok doh Hootthe ah je ah, sen loong nep uh etek ejih ang an, tumeah sen ah Kristo hepuh hesak ni esiit; eno amadi sen ah tek nawa ngaakthingte wah heh raangtaan ih hoon lan, Rangte mootkaat adoh seng loong chap suh ah.
Enoothong amadi bah, seng ah Hootthe nawa epui eti, tumeah seng phaatak ni sak tahe ah etek nawa ih jenti. Seng loong ehak Hootthe raangthiinta jun ih takah moke, erah nang ih bah ena Chiiala lam ih moh ih.
Hootthe ni liiha jun ibah ngah etek choi—Hootthe rah ih tek haat ih halang—Rangte raangtaan ih thingtong suh ah. Ngah Kristo damdi heh bangphak adi eroong tekbot eh tahang,
Nga raangtaan ibah Teesu Jisu Kristo bangphak ah luulu ba nga khuungpook theng ah, heh bangphak thoidi ba mongrep ah nga raangtaan ih tekmang, eno mongrep raangtaan ih ngah ah tekmang.
Sen loong ah Kristo damdi roongtek lan eno rang ahah pante moong achaang loong dowa dooksiit halan. Erah ang abah, sen ah mongrep mina likhiik mame tongsong lan? Sen ih arah loong likhiik banlam ah mamet chaat han
Kristo heh teeteewah ih seng rangdah ah heh sakpuh ni bangphak adi roop huita, tiimnge liidi seng loong ah rangdah nah matti eno kateng ih tongthuk suh ah. Hesok hema thoidi ba sen ejende etan.