Sen ih tanih jatkan nga pangsuh seng Wah ah ejen poon et thengtang, eno lakdam damdoh rangsah sipaahi loong ah asih wanyi nang ih ehan et daapkaat theng taha?
Neng ih jat eha arah mina loong tongsong rumla likhiik ah Rangte Hootthe ni tekcho eah. Ang abah uh, neng ah amadi re ruh ih rumla, eno wahoh suh nep noisok leh reethuk et rumha.
Nga joonwah, an ih mihoh edande nikah et uh? Erah ang abah, an o angkoh ju bah uh tachiim ru. Tumeah an ih wahoh ah dande uno, neng reela jun ih re ubah, an teeteewah dut haat et hu.
Enoothong joon awaan loong, Rangte damdoh jen daakwaan theethe sen o ah? Paaktek ih heh hoon teewah mina asuh miicheng nih et ah, “An ih nga arah likhiik mamet hoon tahang?”
Mina loong ih li ah, “Jirep ah semroongroong nyia punpiipi boh angkah eah,” eno erah pootdoh baphuk ih minuh no tup suh dongsat arah likhiik ih chamnaang theng ah thok ha, eno o mina uh tapuika ang ah.
Banban ih ban tong an, eno marah jengla erah lachaat thang nak eh an. Arah hatoh ni esa ruurang baat ha rah lachaat thang ih ngo tong ah erah mina abah tajen hottongka. Rangmong nawa marah jengla erah jeng lachaat mok ang ubah ehottong esuh echaan ang ah!
Erah ang bah, sengthung sengtak elongthoon khopiipang theng adoh lakoke ba puipang tam ehe? Teesu heh teeteewah ih thaaraam raam ih phangbaatta arah khopiipang tiit ah, eno ngo ih japchaatta erah mina loong ih seng loong suh amiisak ah jatthuk hali.