“Joona sah Simoon, an raangtaan ah ese!” Jisu ih ngaakbaatta. “Arah amiisak jengkhaap an sak ni mina tajeng raara, Rangmong nawa sengwah ih jeng thuk halu.
Nengnyi ih Kristaan loong asuh amiisak tiit ah kap anno kamkam ih laalom anno tong an ngeh ih chaankot jengkhaap ah baatthiin ih nyuuta. “Rangte hasong mong nah jennop suh seng ih jirep cham anaang ah jen hui etheng,” ngeh ih nyootsoot nyuuta.
Entiok ni thoknyu ano, Rangte ih mamah mootkaat thuk nyuuta nyia Ranglajatte loong asuh laalom lampo laangsiit kota erah tiit baat suh miloong ah khoonpoon ih nyuuta.
Kaamwah loong ah Ngoongthum theng nawa tenroon woksoon ih doksoon karumta, tiimnge liidi, Jisu thoilam doh neng loong ah ih cham anaang ah jen naan ih rum ah ngeh ih Rangte ih danje arah ang rumta.
Tiimnge liidi Rangte minchan ih ba sen tuumaang jun ih pui lan. Erah senchaan senphaan nawa ih tah angka, erabah Rangte lakkot, erah suh o uh tajen khuupookka.
Tumeah, sen ih maatok di juungtem tan, erah sa dowa ih sen ah Kristo damdi beng ni wak beng tahan, erah dam ih erah juungtem dowa ih sen ah tek nawa wak ngaakthing lan, sen tuungmaang ah Rangte chaan aphaan ih heh tek nawa ngaakthing thukta asuh je thoih ah.