Neng nyamnyook ih mih ih dongraang arah khiikkhi ah baattaan hanno eki nyootsootte loong ah laap choh ah. Neng Dandeete ah ehak dowa ih dook ban khookham roh eha, eno neng thet haatte ah maang dowa ih jupmuh ban tong roh ela!
Erah samnuthung adi pheehoonte loong phe hoon rum ano changteng angte loong ah haloot nah tangchap rum ah, tumeah neng heh damdoh roong chamnaang ra echo ih rum ah. Neng ah mongjoong ih ehuung rum ah,
Rangmong dowa loong, heh thetkhat asuh tenroon ang an! Tenroon ang an, Rangte mina nyia kaamwah, nyia khowah loong!” Tumeah heh sen damdi tumjaat reeta thaang ah, Rangte ih heh edut haat et ha!
Weetook kaphaakta loong ah an jiinnah phaak arah takah tupka; kuhoonte jaaro jaalah loong root ah takah jeeka ang ah. Mongrep ni an jiin nawa pheehoonte loong ah elongthoon ang rumta, eno emoong moontoro nawa ih an ih mongrep mina loong ah mokwaantu!”