Eno Jisu ih thoonbaat rumta, “Erah raangtaan ih o mina liwang thoon angla rah jaakhoh ih hoon ah, eno o jaakhoh thoon angte rah liwang thoon ih hoon ah.”
“Sen banban ih tong an emoong tiitbaatte khowah loong jiin nawa ah; neng sen miksok doh saapsah likhiik eh thok ha, enoothong amiimi nengten nengmong nah bah so likhiik angrum ah.
Eno Jisu ih heliphante nyia miloong ah heh jiinni poon rum ano baatta, “Marah mina nga damdoh wangsuh nok lan,” “Erah mina rah ih heteewah ah beehaat etheng, heh tek ra lacho thang ih nga lih phan theng.
Sen loong ah Jehudi rangsoomnok nawa dokphanhaat ehan, eno sen tek haat saapoot uh thok eha, neng ih mok samthun ah sen tek haat ah suh Rangte mootkaat kalang ngeh ah.
Ngah ih arah tiit ah nga damdi anghanno semroongroong ih toomtong rum ah ngeh ih baat rumhala. Sen loong ah mongrep mih ih chamnaang ih thuk han. Enoothong sen lacho theng! Ngah ih mongrep ah jen etang!>>
Nengnyi ih Kristaan loong asuh amiisak tiit ah kap anno kamkam ih laalom anno tong an ngeh ih chaankot jengkhaap ah baatthiin ih nyuuta. “Rangte hasong mong nah jennop suh seng ih jirep cham anaang ah jen hui etheng,” ngeh ih nyootsoot nyuuta.
Mongrep hasong banlam ah nakthun an, erah nang ih bah Rangte suh senthung sentak naririh ih leksiit thuk an. Eno ba sen Rangte tenthun ah jat an—marah ese nyia epun heh tenroon theng ah.
Mamah lachoh eta? Tumeah neng ih neng tuungmaang asuh lalaalom thang ih, neng mootkaat asuh laalom rumta. Erah thoidi neng lam ngah nawa “ebanbot theng jong” adi banbot rumta.