Eno Mina Sah ah ra haano, jok phaksata eno, warep ih liita, ‘Arah mih ah sok an! Heh bah mangda nyi kham kaanya adoleh sokse seete, nyia thaaju mina loong joonte!’ Erabah uh, Rangte mongtham ah, ami et dongjatjih ah heh mootkaat nah noisok ah.”
Eno erah uh heh ih lachaatka bah, chaas nah noksong suh dokbaat an. Erah taan uh lalaat chaatka bah, erah mih asuh Ranglajatte adoleh sokse seete ih ejen li et an.
“Sen ih dangdang ih thun an sen thooroom reeraang pakna ah mih suh noisok laklak naktoom ang ah, erah loong ah sen nokjat tangjat mok ih re anbah, rangmong dowa sen Wah jiin nawa sen hethaang chotheng tajeeka ang an.
Rekamdi Jisu ih Leewi nok ni phaksat sata. Sokse seete loong nyia rangdah mina hantek Jisu lilih ih rumta, eno neng dung dowa rukho loong ah ih heliphante loong damdi teebun ni cham roong sah rumta.
Pharisi dung dowa mararah Hootthe nyootte loong ah ih Jisu ah sokse seete nyia rangdah mina loong damdi phaksah arah japtup rum ano, neng ih heliphante loong asuh cheng rumta, “Erah likhiik mina loong damdi mamet phaksah ha?”
Eno sokse seete wah ah haloot ni chap ano rangko uh lanaan toonsok thang ih, heh teekhuh ah buh ano liita, ‘Rangte ngah minchan et weehang, ngah rangdah mina!’
Warep ih heh jeng ah chaat et rumta; loongtang nang ih ehanthoon ah sokse seete loong ah ih Rangte amiisak tiit ah thang rumta eno neng juung uh Joon ih tem rumta.
Mina Sah ah we ra haano heh ih jok phaksah, eno sen ih liihan, ‘Sok arah mih rah ah! Heh bah mangda nyia kham jokte boh ah, sokse seete loong nyia rangdah loong joonte boh ah!’