Erah raangtaan ih saapoot rookwih banban ih tong an. Eno saarep doh rangsoom nah tong an erah loong dowa pui anno Mina Sah raaha doh toom jen dongchap an.”
Jong hah ni datta raanjih ah langla, tiitkhaap ah chaat ano tenroon lam ih thaangchaatte asuh liiha. Neng ten ni dangdang tatongka, pootsiit raang ih hanpi rum ano, phate joonnaam saapoot ah thok kah no, neng laan dat ruh ih rumla.
Hootthe jun ih marah mina hansi ah larooklata ang thoidi tajen reeta, erah ah Rangte jen reeta. Rangte ih heh Sah ah mina jun ih daapkaat haano rangdah ah dut haat ra taha, heh Sah ah rangdah mina seng likhiik ih daapkaat haano seng rangdah saasiit tahe.
Arah loong ah sen rangsoom nah Rangte jiin nawa suh an. Chiiala ih sen lam mamah siit han jirep raangtaan ih suh an. Arah tiit ah sen thung nah thunroh ih anno Rangte mina loong ah raangtaan rangsoom nah tong an.
“Chaat an! Ngah ehuh raaha ah likhiik ih raahang! O mina motseng ih tong ano henyuh hekhat ah naririh ih banthiin ruh ete ah tenroon ang ah, eno ba neng ah noksong dung nah boongloong rakriiri ih takhoom rumka ang ah!”
Mamah liidih sen ih enaan esuh jengdang koh rum taha rah ekap etan, arah mongrep dowa mina loong ih hatoh adoh mina loong chamnaang taari rum adoh ngah ih uh sen epang erumha.