Eno thungko jaalah loong ah thaangtaam theng ni weejoong riik karumta; eno neng kaat lidi kuhoonte wah ah thok taha. Jaalah nuh banga loong ah kuhoonte damdi sadung theng ni roongwang rumta, eno kaaluung ah tangsak et rumta.
“Sen teeteewah naririh ih ban tong an! Sen arah hah adoh ehan mi ejok ephak nah nakmok tong an erah damdoh sen roidong raang ih mongsaam nak ih tong an, emah ang abah erah Rangwuung rah ih seek ih japjoh ho
Erah raangtaan ih saapoot rookwih banban ih tong an. Eno saarep doh rangsoom nah tong an erah loong dowa pui anno Mina Sah raaha doh toom jen dongchap an.”
Sen erah loong ah ereejih jaatjaat, tumeah sen ih jat ehan jup nawa saat suh rangkuh saapoot ah thok ih hala. Jaakhoh ni seng ih kah hanpiiti tok dowa nang ih amadi seng khopui saapoot ah haniik ih thok hala.
“Chaat an! Ngah ehuh raaha ah likhiik ih raahang! O mina motseng ih tong ano henyuh hekhat ah naririh ih banthiin ruh ete ah tenroon ang ah, eno ba neng ah noksong dung nah boongloong rakriiri ih takhoom rumka ang ah!”