“Sen teeteewah sensen ih naririh ih ban sok an. Sen loong ah khak hanno mat hoon nok nah siitwan han. Sen loong ah Jehudi rangsoomnok loong nah buh kaat han; nga thoidoh sen loong ah mih luungwang loong ngathong nah chap anno ruurang ese tiit ah baat an.
Mararah ah lang apah ih tek haat ah, rukho ah phaatak nah sak ano deekrep nah tumhui ah; rangnak mina loong rah ih neng saapoot maang changchang Jerusalem ah damnak rum ah.
Neng ih seng nep Ranglajatte loong suh neng khopiiroidong tiit baat anep taat tanghaam tahe. Emamah ih neng rangdah ah mathan dah jih angta erah thoon re rumta. Eno amadi Rangte tenkhat ah hethoon ih neng jiinni dat ra hala!
Erah di rangsummeh loong ah jap, rang ah huung, nyia rangphah ah dat eno echo etheng hasah ah moh eta. Erah likhiik hasatek ah mina phangdongta dowa ih babah uh tathaak mota; thoontang nang ih erah ah ethih thoon ih mota!
Ngah ih ngaakbaat tang, “Ngah ih tajatkang chuupha, an ih ba jat uh.” Heh ih baat tahang, “Arah miloong ah rapne ih siiwi chamnaang thuk rum arah, nawa puiwang rumhala. Neng loong ah ih nengnyuh nengkhat saachot rum ano Saapsah sih ni puutem rumta.