“Eno neng ih ngaakbaat ah, Teesu,” Maatokdi seng ih an ramtek khamle, adoleh wenwah, nyumuh, khoisat, adoleh phaatak ni ang uh rah tup eno lachosok mabah etti?’
Jisu ah tong ano asih wanyi heliphante loong ah poon rum ano baat rumta, “O ih phangkhothoon angsuh nook an erah lithoon nah angtheng eno heh ah loongtang laksuh angjih.”
Jisu ih liita, ngah ih baat hala, “Rangte ngah ni Pharisi nang ih sokse seete warah kateng angla, heh nok ni thok adi ah. O mina heh teeteewah suh elong ih thiik ha rah ehin ih hoon ah, o mina ehin et chaang ha rah elong ih hoon ah.”
Enoothong sen bah erah loong likhiik lah ang theng; erah nang ih bah sengdung ni elongthoon angte wah ah loongtang nang ih ehin thoon likhiik jaatjaat angtheng, erah dam ih phansiitte ah laksuh ang arah likhiik jaatjaat angtheng.
Sen suh hanpi jaatjaat etheng ngeh ih talaat baatke; seng ih jat ehi sen loong hanpi ah rongtangtang ngeh ah, seng damdi roong mokah hali abah sen tenroon raangtaan ih boh mokah hali.
Seng Teesu ih heh kaat Rangwuung chang adoh heh suh tenthet minchan ah toom koh ah! Eno an ih rapneene ih jat hu Ephisas ni heh nga raangtaan ih mathan ih reeta rah ah.
O ih tiitkhaap baat ha, heh ih Rangte tiitkhaap baat theng; o suh jen sokboi theng ranglakkot koha, erah loong ah ih Rangte ih chaan koha jun ih sokboi theng, tiimnge liidi Jisu Kristo jun ih jirep adoh Rangte phoongpha thuk theng, rangka nyia chaan aphaan saarookwet heh raangtaan: Amen.
Erah dam ih erah minuh rah ih Rangte mina loong sih asaang ah mok jok arah nyia Jesu suh hanpiite mina loong tek haat rum arah sih asaang mok jok arah japtuptang. Erah tup angno, ngah rapne jaatjaat ih paatja tang.