eno heh Najaret hadaang liiha adi tongsong wangta. Erah ah khowah loong ih banbaatta jengkhaap ah amiisak ih pun ra taha: “Heh suh Najaret hadaang mina et li ah.”
Erah damdam nyi ah riinghuung nyu ano li nyuuta, “Rangte Sah an ih, sek tumjih et chung hali tih? Saapoot rook maangliika doh chamthuk suh tam raahalu?”
“Nakcho an,” heh ih liita. “Ngah ih jat ehang, sen ih Najaret nawa Jisu bangphak ni rapbotta ah jam sok han. Heh adi takah jeeka—heh ejen ngaaksaat eta! Sokthaak an ba heh adi thiin rumta rah ah.
erongwah ih riinghuungta, “Jisu, Echoong thoon ni tongte Rangte Sah! An ih tumjih ette ang halang? “Rangte mendoh, ngah nak thet haat weehang, ngah ih an lasih johala!” (
Rangsah ih ngaakbaatta, “Esa Chiiala an sak nah raaha, eno Rangte chaan ah ansak nah tong raaha. Erah raangtaan ih esa noodek asuh Rangte Sah et poon ah.
“Tumjih akoh?” heh ih we ngaak chengta. “Najaret nawa Jisu angta tiit ah,” nyi ih ngaakbaat nyuuta. “Erah mina ah khowah angta eno Rangte nyia mina loong ih uh heh suh chaan apaan mih et thiikta heh jengkhaap nyia heh reeraang loong asuh ah.
Heh ih Jisu ah tup ano, erongwah ih riinghuungta eno Jisu lathong ni heloong loongdat eta eno riingta, “Jisu Elong Echoong Rangte Sah! An ih ngah ah tumjih et suh chung halang? An lasih johala, nak chamnaang thuk weehang!”
Eno erah juungkhuung dowa miloong ah ih Jisu suh haloot nah kaat baat rumta, tumeah neng ah rapne ih cho rumta. Erah thoidi Jisu ah khoonkhuung adi dungtong kata.