Ngah ih an suh Rangmong hasong saabi ah koha; an ih mongrep nah marah haam uh rangmong nah uh ehaam et ah, nyia mongrep nah an ih marah tamiit ko erah rangmong nah uh tamiitka ang ah.”
Erah ruurang ah Siria deek akaan noongrep ni japchaat kaat rumta, erah dowa ih harep nawa mina loong ih hephan dowa khoisat, eput engam, echeek ebaang ekoong edook loong thoksiit rum taha eno Jisu ih erah loong ah deesiit rumta.
Ngah, uh, esiit nga saahaap lathong ni tonglang, eno ngah di uh sipaahi loong nga lalih ni eje. Ngah ih, ‘Kah uh!’ et baat ang bah ekaat eah; ‘Wang ho!’ ih poon ang bah uh heh wang eha erah damdoh nga laksuh asuh, ‘Arah re uh!’ ih baat ang bah heh re eah.”
Boichaat an! “Ngah ih sen suh ejenjih chaan koh rumhala, eno ba sen pu nyia siingngaangraang khonah nep jen khoom an erah damdoh sen Piiara chaan anep jen an, eno tumjih ih uh sen tathet haat ran.
Ngah ih amiisak baat rumhala: O mina ih ngah hanpi halang erah ih ngah reelang nang ih elong mootkaat jen mokah ah, tiimnge liidi, ngah seng Wah taang ni wanglang.
Enoothong sen taangnah Esa Chiiala raaha doh, sen loong ah chaan aphaan pan ang an, eno sen loong ah Jerusalem nah, Judia nah, Samaria nah nyia hakong rookwet nah nga haaki ang an.”
Jisu mendi chaan aphaan je tungkangdi ekoong ah jen khoom thukta. Sen ih tiim tup han nyia jat han ah langla heh mendi tuumaang thoidi deesiitta ah tup han: Jisu hanpi thoidi deela ah sen ih amadoh jensok ih an.