“Naririh ih ban sok an arah noodek loong ah babah uh nak thaangju an. Ngah ih baat rumhala, neng Rangsah loong ah saarookwih rangmong ni seng Wah damdi tong rumla.
“Ngah ih amiisak ih baat rumhala, o mina ih noksong dung nah neng ah nga mina et dokbaat rum ah, Mina Sah eh uh Rangte rangsah loong ngathong nah neng suh emamah ih reekoh rum ah.
Erah likhiik, ngah ih baat rumhala, mina wasiit heh rangdah nawa ngaaklek abah rangmong hasong nah rapne tenroon ang ah, rook akhuh akhuh elong elang mina loong neng rangdah nawa ngaaklek suh lanookka loong ah nang ih ah.
Heh ih japtup ano, heh joonte nyia heh khuung atok loong ah lompoon ah, eno neng suh baat ah, ‘Ngah rapne ih roonlang nga jaan ngun mata rah japjam angno ah. Seng loong saroom room ih!’
Erah chaat rum ano, lakah kaanju mui thang ih Rangte rangphoong rumta, neng ih liita, “Eno Rangte ih Ranglajatte loong suh nep khopiiroidong ah koh ano songtong thuk rumta!”
Tiimnge liidi Rangte ih thungthet marah suh liiha erah ih bah tenthun ah lek thuk ano khopiiroidong lam ah suiha—eno erah di thetthunjih tajeeka! Enoothong mina thungthet luulu ih bah etek ba eh thuk ho.