Heh ih japtup ano, heh joonte nyia heh khuung atok loong ah lompoon ah, eno neng suh baat ah, ‘Ngah rapne ih roonlang nga jaan ngun mata rah japjam angno ah. Seng loong saroom room ih!’
Ngah ih arah tiit ah nga damdi anghanno semroongroong ih toomtong rum ah ngeh ih baat rumhala. Sen loong ah mongrep mih ih chamnaang ih thuk han. Enoothong sen lacho theng! Ngah ih mongrep ah jen etang!>>
Jaaro suh nookte jaalah ah heteenuh kapte jaaro ah raangtaan ih; eno jaalah kapte warah reeni chapla joonte loong ah heh root ah japchaat rum ano eroon ela. Nga tenroon ah emamah ih ang ah.
Laalom kotte Rangte ih, sen tuungmaang jun ih sen loong ah tenroon nyia semroongroong toom ang thuk han, tumeah sen laalom ah Esa Chiiala nawa ih ehak toom etthuk ah.
Sen suh hanpi jaatjaat etheng ngeh ih talaat baatke; seng ih jat ehi sen loong hanpi ah rongtangtang ngeh ah, seng damdi roong mokah hali abah sen tenroon raangtaan ih boh mokah hali.
Sen ih latup kandi heh minchan ehan, eno amadi latup kanbah uh hanpi ehan. Erah raangtaan ih tuikhoi ih lajen toobaatke tenroon elong nyia rangka theng ih roon lan,
Ngah ih sen suh baat theng hantek je ah, enoothong roong nyia leeraang nawa ih tajook raang kang; erah thaknang ibah, ngah ih thun hang sen jinnah nga teeteewah chomui hangno laan chowaan ih, erah doba seng loong ah rapne tenroon ang ih.