Erah tokdi Jisu ih rangsoomta, “Ewah, rang nyi hah Teesu! Ngah ih an suh lakookmi li hala tumeah an ih marah mongwah maakwah nyia ejatchoite asuh lajat thukthang ih huthiin uno lajatte loong asuh noisok hu.
Heh waan tokdi, jiingmuung ah phaakjaaja ih heh khothung ni ra taha, eno jiingmuung mong adi root dongjengta, “Arah nga mongnook amiisak nga Sah, heh suh Ngah eroon elang—heh jeng ah boichaat et an!”
Jisu leksiit rangsoom we wangta, “Ewah nga maang chamkang jaakhoh nah, chamchoh lookkep ah lajen toonhaat jih ang abah, an thung jun doh toom ang raaha.”
“Ewah Jisu ih rangsoomta, “Seng Wah!” Andi bah jaatrep tachaanka, arah chamnaang lookkep ah nga re nawa toonhaat et weeuh. Enoothong nga thung jun lah angthang an thung jun ju toom ang ah.”
Erah lilih jiingmuung ih neng loong ah loopjota, eno jiingmuung mong ni dongjeng ra taha, “Arah ngah di nga mongnook Sah miimi—heh jengkhaap chaat an!”
eno Esa Chiiala ah hansi ni wotuupi likhiik heh khothung ni datpura taha. Eno rang ni root esiit dongjengta, “An ah nga mongnook sah. Ngah an suh eroon elang.”
Hewah Rangte ih heh choomjota nyia heh rangka raksiitta adoh seng eje angti, eno erah tokdi Rangka Elongthoon jiin nawa mih jeng heh jiinni emah ra taha adi emah liita, “Arah nga mongnook Sah miimi, heh suh ngah eroon elang!”